Austral

Product Information

A beautifully knotted novel which unfolds with every traced layer of its deeply affecting narrative” GUY GUNARATNE In the same section, the photographer Ignacio Acosta learns of a study of hallucinated flowers called Fleurs imaginaires and decides to photograph real flowers in Araucaria. There he sees incinerated trees and turns these into paintings of flowers, which resemble a close-up of fungus on eucalyptus. The prose shifts subtly into the scientific before one realizes it is doing so: a kaleidoscopic psychedelia, a constant transition and translation of images and perceptions. Suele decirse que una novela imita a la vida en su linealidad, en su fragmentación o, incluso, en sus recorridos circulares. Pero, ¿puede una novela imitar el océano? ¿Y el aire? ¿Tal vez la tierra? Carlos Fonseca (San José, Costa Rica, 1987) es un escritor costarricense-puertorriqueño. Ha sido seleccionado por el Hay Festival como parte del grupo Bogotá 39, por la revista Granta como parte de su lista de los veinticinco mejores jóvenes narradores en habla hispana y por la Enciclopedia Británica como uno de los veinte autores jóvenes más prometedores a nivel global. Anagrama ha publicado sus novelas Coronel Lágrimas: «La ópera prima de Fonseca tiene la forma de un caleidoscopio verbal intrigante e inolvidable» (Ricardo Piglia); «Escrita con la pasión de la inteligencia» (J. A. Masoliver Ródenas, La Vanguardia); «Un debut maravilloso» (Valerie Miles, The New York Times), y Museo animal, elegida novela del año por el suplemento El Cultural: «Un libro importante» (Nadal Suau, El Mundo); «Una de esas novelas ambiciosas que aparecen cada tanto» (Edmundo Paz Soldán, El Boomeran(g)). Su obra está traducida al inglés, alemán, francés, italiano, griego, turco y croata. Es profesor en el Trinity College en la Universidad de Cambridge. Su última novela es Austral. Cenup üç bölümden oluşuyor. Sırasıyla “Şahsi Bir Dil”, “Kaybın Lugatı” ve “Bellek Tiyatrosu”. Wittgenstein’ın dilin ve dolayısıyla bilincin hatta özbilincin de toplumsallığına vurgu yapan “şahsi bir dil tasavvur edilemeyeceği” önermesine atıfta bulunan ilk bölümde Julio’nun Humahuaca’ya yolculuğu, Aliza’nın ona miras bıraktığı son kitabından bölümlerle birlikte örülmüş. Otobiyografik öğelerin aşikar olduğu bu anlatının halkalarında Aliza’nın geçmişini, onu 30 sene evvel Güney Amerika’da bir “road trip”e sevk eden olaylar zincirinini okuruz. Roman ya da otobiyografik anlatının olay örgüsü kısaca şöyle:

Kosta Rikalı yazar Carlos Fonseca’nın Türkçede yayımlanan ikinci romanı "Cenup", dallanıp budaklanan ve yolda heybesine çok şey katan bir yolculuk ve hesaplaşma anlatısı. 40’lı yaşlarındaki Michigan’da bir ün.’de dersler veren Kosta Rikalı Julio Gamboa, 30 yıl önce ayrıldığı İngiliz sevgilisinin öldüğü haberini alır. Ancak eski sevgili Aliza Abravanel’in Julio’dan bir isteği vardır: uzun yıllardır üzerinde çalıştığı ekolojik roman dörtlemesinin son kitabı Katmanlar’ın editörlüğünü üstlenmesi. Fransız asıllı karısı Merie-Helene’le ilişkisinde de sorunlar yaşayan Julio, Amerika’daki rahat yaşamından bir süreliğine vazgeçerek bu mirası üstlenir. Eski sevgilisinin ölüm haberiyle birlikte gelen davete olumlu yanıt vererek Aliza’nın son yıllarını geçirdiği, Arjantin çölünde, Humahuaca’da kurulan sanatçı komününe gitmek üzere yola çıkar. Bu süreçte Aliza’nın inmeyle hayatının son döneminde konuşma yetisini kaybettiğini, komündeki son projesinde ise ona Raul Sarapuro adlı bir yerlinin yardım ettiğini, bu durumun çevrede ilişki yaşadıkları dedikodularına yol açtığını öğrenir.A reflection on identity, rootlessness and violence, written in admirable prose—Fonseca’s most ambitious, most complex and most accomplished novel to date.” Ben galiba bu kadar konu arasında belleği seçtim. Kitabın sonunda anlatılan bir Anılar Tiyatro’su var ki, etkisini unutamayacağım ve kendi belleğim için referans olarak kullanacağım bir olgu.

I have tried in this review to convey the sense of a reading experience. I’m also thinking about the Metropolitan Museum of Art in my hometown, which is currently renovating its galleries for “the art of indigenous peoples”. The new galleries will be white, gleaming and flooded with light. The better to enhance the viewing experience of the lost civilizations of the Aztecs, the Mayans, and the Incas, the conquered peoples of the South Sea Islands and Africa. Cultures that had been, and are presently, fighting off the enforced silences that sometimes have been imposed on them by countries that speak European languages. Those histories are also relevant to the stories and concerns of Austral. A beautifully knotted novel which unfolds with every traced layer of its deeply affecting narrative along side a meditation on memory, mystery and vanishing. Sebaldian in its turns, Austral is a novel of profound questions." —Guy Gunaratne, author of Mister, Mister Museo animal (Anagrama, 2017). Translated by Megan McDowell as Natural History (Farrar, Straus and Giroux, 2020) In this innovative novel three losses and three quests are pursued. English writer Aliza Abravanel tries, in a battle with aphasia, to finish her book. A last indigenous speaker is confronted with the fading of his culture and language while an anthropologist struggles to prevent it. And through the construction of an esoteric theatre of memory, a survivor of the Guatemalan genocide of the 1970s and '80s seeks to recover the memories lost after the traumas of war. And behind these three threads lies the narrator's own story: Julio, a disillusioned university professor, must try to understand and complete his friend Aliza's novel, and come to terms with a past he shared with her but has blanked for thirty years.Carlos Fonseca is one of today's most promising Latin American novelists, and Austral – a reflection on identity, rootlessness and violence, written in admirable prose – is his most ambitious, most complex and most accomplished novel to date" Swainson says the book is “not only an almost unbelievable series of adventures, but a devastating portrait of the forces that, over a half a century, turned the world upside down and created the one we now inhabit.” söyleyeyim: çok ama çok kuvvetli bir metin bu. Özellikle Bellek Tiyatrosu başlıklı son bölümünü hipnotize olmuş gibi okudum; renkler, görüntüler gözümün önünden geçti, türlü sesler, fısıltılar, bilmediğim dillerde kelimeler işittim, kalp atışlarımın hızlandığını fark ettim; durmak, kitaptan çıkmak istedim, çıkamadım; tarif ettiği fiziksel mekana hapsolmuş gibiydim, hareket edemiyor, uzaklaşamıyor gibi. Bunları yazarak yapabilmenin muazzam bir kudret olduğunu kabul etmem lazım. Epeydir bir kitabı bitirdiğim anda en baştan tekrar okumak istememiştim. Tamamını olmasa da bazı bölümleri dönüp tekrar okudum neticede. Una deslumbrante novela sobre las huellas que dejamos, las huellas que borramos y las huellas que buscamos reconstruir.

El texto está disponible bajo la Licencia Creative Commons Atribución-CompartirIgual 4.0 ; pueden aplicarse cláusulas adicionales. Al usar este sitio aceptas nuestros términos de uso y nuestra política de privacidad. A beautifully knotted novel which unfolds with every traced layer of its deeply affecting narrative" GUY GUNARATNE Kosta Rikalı genç yazar ve akademisyen Carlos Fonseca “Cenup” isimli bu çok ilginç romanında konuşulan dillerin ve anıların nasıl kaybolduğunu, yazının ve sözlü belleğin öneminin siyasi ve ekonomik tercihlerle nasıl tehdit altında olduğunu imgelerle ve sözcüklerle mükemmel anlatıyor. Paraguay’da eşi Bernhardt Förster ile birlikte Yeni Almanya komününü kuran ünlü filozof F. Nietzsche ‘nin kızkardeşi Elisabeth Förster Nietzsche'nin çılgınca yolculukların ve fiyaskoyla sonuçlanan Aryan hayalinin öyküsünü okuyarak kitaba başlıyorsunuz. Kolonide bulduğu somut temelin üzerine antropoloji kuramını inşa etmiş antropolog Karl-Heinz von Mühlfeld’in anlatılarıyla, Elisabeth Förster Nietzsche'nin 1893'te Avrupa'ya dönüp ağabeyini hasta bulduğunda nasıl kar­maşık bir manipülasyon, çarpıtma ve yayım eylemine giriştiğini, sonunda sahte bir “Nazi Nietzsche” efsanesi oluşturduğunu okuyoruz.Recall we are still within Alicia’s text that is within Austral. We are still in the land of italics…in the manuscript that Olivia declares may be fiction or memoir, leaving it to editor Julio to decide. “A long chain of narrators trying to understand by retelling a story…”